De Entlebucher en Grote Zwitserse Sennenhond zijn in het algemeen gezonde honden. Maar net als iedere rashond hebben ook deze rassen hun zwakkere punten. Om de rassen, ondanks de niet zo brede fokbasis, zo gezond mogelijk te houden, hebben de diverse nationale rasverenigingen regelmatig contact met elkaar. Dit heeft onder andere geresulteerd in het feit dat zoveel mogelijk honden van leden van de rasverenigingen, maar zeker al hun toekomstige ouderdieren uitgebreid medisch onderzocht worden. Verder wordt bij de Grote Zwitser aandacht besteed aan epilepsie en bij de Entlebucher aan glaucoom. Niet alleen de fysieke gezondheid is belangrijk ook mentaal worden de dieren beoordeeld. Daartoe nemen de rasverenigingen een uitgebreide gedragstest af. Door al deze gegevens in kaart te brengen, kan bij het samenstellen van een koppel niet alleen rekening worden gehouden met uiterlijk maar zeker ook met gezondheid en karakter van zowel de ouderdieren als de voorouders.
Qua verzorging zijn de Entlebucher en Grote Zwitser niet veeleisend. Hun vacht behoeft weinig onderhoud; af en toe borstelen is voldoende. Daarnaast poetsen wij de tanden van de honden één keer per week en geven regelmatig een bot ter voorkoming van tandplak. Voor wat betreft het eten is het met name voor de Grote Zwitser verstandig meerdere keren per dag te voeren in plaats van één keer een grote hoeveelheid. Op die manier verklein je de kans op een maagtorsie. Rust vóór en na het eten draagt hier ook aan bij.
Niet specifiek voor de Sennenhonden maar voor alle opgroeiende honden, groot of klein, geldt de gulden 5-minuten-regel. Dat betekent dat een wandeling niet langer dan 5 minuten x aantal levensmaanden mag duren. Daarnaast is het onverstandig ze trap te laten lopen, (uit de auto) te laten springen en ze voor één jaar mee aan de fiets te nemen. Zwemmen daarentegen is heel gezond hoewel de Entlebuchers daar over het algemeen meer plezier aan beleven dan de Grote Zwitsers.