Al in 1889 beschreef E. Bauer in ‘Zentrallblatt für Jagd und Hundeliebhaber’ de Entlibucherhund. Nog lange tijd na deze publicatie waren ze echter beter bekend als Schärlig; een hondentype afkomstig uit Entlebuch, een dal in de kantons Luzern en Bern met een stroompje genaamd Schärligbach. Destijds werden ze beschouwd als een Appenzeller variant wat onder andere te wijten was aan het feit dat het uiterlijk van de Entlibucherhonden toen alles behalve uniform was. In 1913 werd Professor Heim gevraagd een viertal Schärlig met een stompe staart te keuren. Op basis van die keurverslagen werd het vierde Sennenhondenras in het Schweizerische Hundesstammbuch (SHSB) ingeschreven. In 1914 werden de eerste vijf Entlebuchers uit nestje van Babeli von der Röthohe (inderdaad van Franz Schertenleib) ingeschreven. Dierenarts B. Kobler uit St. Gallen heeft zich na de eerste wereldoorlog enorm ingezet voor dit hondenras. In 1926 werd op zijn initiatief de “Klub für Entlebucher Sennenhunde” opgericht. Daardoor kon in 1927 in St. Gallen de eerste Entlebucher Clubmatch gehouden worden. Professor Heim keurde zestien Entlebuchers en aan de hand van zijn bevindingen werd de eerste rasstandaard opgemaakt. Daarna ontwikkelde het ras zich gestaag maar langzaam. Het is niet bekend wanneer de eerste Entlebucher in Nederland werd geïmporteerd. Wel is bekend dat momenteel zo’n 200 exemplaren in Nederland wonen.